FİZYOKRASİ

18. yüzyılda ortaya çıkmış ve François Quesnay başta olmak üzere, Marquis de Mirabeau, Mercier de la Rivière, Dupont de Nemours, Vincent Gournay gibi bilim adamları savunmuştur. Fransızca kökenli olan bu kavram doğal düzen anlamına gelmektedir. Söz konusu doğal düzeni ilahi bir düzen olarak kabul etmişler ve buna göre üretici ve tüketicilerin kendi çıkarları doğrultusunda hareket özgülüğü bulunmaktadır. Özel mülkiyet ve serbest girişim ilkelerini temel almaktadır.

Servetin kaynağını üretim şeklinde görmektedir. Fransa’da tarım önemli olması nedeni ile tarımsal kapitalizmi savunmuşlardır. Bu nedenle de sanayi inkılabı görülememiştir. Lonca sistemi etkileri görülürken vergiler mültezim sistemine benzer bir sistemdedir. Üretimin madde yaratma ile olacağını belirtirken sanayi ve ticaretin buna uymadığını bu yollarla bu sadece maddeler üzerinde değişiklik yapmaktadırlar.  Bu nedenle de verimsizdir.

Temelde Tanrı yasalarını baz almakla birlikte bunları; evrensel, değişmez ve en iyi olduğu şeklindedir. Ve insanlar ise Tanrı yasaları çerçevesinde istediğini yapma konusunda özgür iradeye sahiptir. Ekonomik ilişkileri özgürlük ve bireyselliğe önem vermektedirler. Üretim ve para arzında dengeli bir sistem sağlamaktadırlar.

Fizyokrasinin Temel İlkeleri

Evrende doğal bir düzen olduğu gibi iktisatta da böyle bir düzen olduğu şeklindedir.  Devletin minimum gerekliliği vurgulanmıştır. Tek vergi sistemini kabul etmektedir.

Fizyokrasinin Yanlışları

İlerleyen süreçle tarımın önemindeki azalma ve ülke kalkınmasında kapitalist tarımdan ziyade sanayi ve işçiyi öne alan sistemi ortaya çıkmıştır.

Fizyokrasi’nin İktisada Katkıları

İktisatın sosyal alanı da içeren bir bilim olmasının zeminini oluşturur. Ekonomik tablo ve milli muhasebe sistemlerinin öncüsü olmuştur.  Azalan verimler yasasının bulunması ile birlikte verginin yansıması ve etkisine ilişkin kavramlara değinilmiştir.  İktisadi liberalizmin de kurucusu sayılan bir iktisadi akımdır.

François Quesnay

Fizyokrasi okulunun kurucusu olmakla birlikte ekonomik tablo, ideal bir serbest ekonomi içerisinde malların ve paranın devresel dolanımı betimlemiştir.

Ekonomik Tablo; servetin temelini tarımsal kaynak olarak görülmekle birlikte üç sınıf bulunmaktadır. Bunlar ise toprak sahipleri, tarımsal kapitalistler ve kısır sınıf şeklinedir. Modelde bir büyüme ya da net sermaye birikimi bulunmamaktadır. Söz konusu ekonomi dışa kapalıdır ve tablo aracılığı ile endüstriler arası bağlantıyı açıklamaktadır. İki öneride bulunmaktadırlar. İlki verginin tek tip olması ve bu verginin toprak sahiplerinden alınması gerektiğini savunmaktadır. İkincisi ise tarımın dış ticarete açılarak tahıl fiyatları artar ve çiftçilerin durumu iyileşmektedir.