temel bir gün askere gider. ve maalesef temelin anasi rahmetli olur. komutan bunu dursuna der. “oglum sen git temele guzel bir sekilde onu üzmeden anasinin öldügünü söyle” der.. dursunda der ki ” tamam komutanim o benum isumdur”
dursun gider temelin yanina der ki
dursun: “ula temel senin memlekette amcan varmidur”
temel: tabuki vardur hacan..
dursun: peki teyzen varmudur
temel: olmazmi oda vardur
dursun: peki…. senin kardeslerin varmidur.
temel: ha usagim sen kafayimi yedin tabiiki vardur.
dursun: ha o zaman senin memlekette baban da varmudur..
temel: ula usagim oda vardurrrr..
dursun: pekiii senin anan varmudur…
temel: he be dursun o da vardur..
dursun:: nahta vardirr… anan ölmüstürrr…
