Onlar

Belki ta uzaklarda su anda bir yerde oturmus cayini iciyorsundur, yada o yatakta uzanmis yüzünü duvara karsi cevirmis biraktigim anilari gözden geciriyorsundur, darlaninca bunlardan, yine dönüp yerde duran yastigin anilari gözünün önünde canlaniyordur onlar sana gösteriyordur simdi her seyi, onlar his ettiriyordur simdi sana en güzel sekilde hakli olduklarini yiktiktan sonra, ama merak etme yakinda seni birakirlar istedikleri oldu gönlünü ferah tut, az kaldi basaracaksin.

Nasil kurban oldugun göz yaslarimi tutamamama neden oldunda yok yere süzüldüler önce yüzümden sonra olur olmaz yerlere aktilar ve kazagimin bir kösesini islattilar ve orda kurudular, ardindan tir tir titreyen dudaklarimi sakinlestiremedim biliyormusun,  bunun haberini sana getirdiler mi? eminim unutmuslardir!
nasil kiyabildin bize, nasil?

Her seye bir cözüm bulmustumda onlara karsi duramadim, onlar seni aldilar benden, onlar benden üstün cikti onlara gücüm yetmedi, oysa onlardi yinede seni bana getiren onlardi dolabin bir kösesinde kalmis olan eristelerimi tarhana corbasina bosaltmama neden olan, belki hic kimse bir avuc eristeyi tarhana corbasina katmazdi, ama ben katarim, niye mi?
ayni anda eristeli corbayi seninde yemene öncü oldular. tek sana anlatayim da beni sevesin diye.

Beni sevesin diye firtina sonrasini sana anlatmama  neden oldular, onlardi sana günlük  hikayelerimi anlatirken , hic durmayacakmis gibi konusan dilimi o kadar tatli gösteren,
Onlarmiydi sana Istanbulun en saf en temiz hikayesini anlatan  iki yüzlüler, bir sokak sonrasi yasanan geleceksiz asklari araya sokusturan, bir adim sonrasi hayatin yok olabilecegine seni inandirip beynine kaziyanlar. bir sokak sonrasi yasanan geleceksiz asklari araya sokusturup, ezberlendirip duygusuz bir sekilde aktarmana neden olanlar? seni cok sevdigimi, kiyamadigimi, yarim kalan cümleleri yorulmayasin diye gözlerinden okuyup sana vermek icin aceleyle hevesle geri vermek istedigimi sana unutturan?
Beni sev dedigimi haykirirken önünde duvar gibi durup haykirisimin sana gelmesine engel olanlar.

Sana en cirkin tablolarimi gösterdiler, seni demir parmakliklar ardinami tikadilar yapayalniz bensiz, beni ardindan perisanmi gördün, Fakir mi gördün? caresiz mi gördün? acizmi gördün? zayif mi gördün, tasinilmayacak yük mü gördünde vaz gectin?

.

Tüy kadar hafif olan canimi avuclarinin icine koyup emanet ettigim en degerlim, nasil kiydin bana, korumadin beni, Acemi cellat gibi kör bicakla nasil kanimi akittin?.
Ama bir iyilik yapacaklar sana canim, hic durmaksizin gözün seyirdimi bir gün,
o zaman sana sirita sirita yok oldugumun haberini verecekler. Bundan hic süphen yok.