Laf Lafı Açıyor

Ölmek birşey değil de, yalnız kalacak dünya  yaril:)

:haha: :haha: :haha: :haha:

Sevgi Kardeşim, erken pes etmişsin  bu kadar genç yaşta bu karamsarlık, bu umutsuzluk GENÇLİK denen sıfata hiç yakışıyormu ama,

Cok haklisin Ataan bey  

Sevgi canim ya biraz bardagin dolu tarafina bakmayi ögrenmeliyiz

bazen bizim olumsuz diye baktiklarimiz bizim icin hayirli olabiliyor  

Pozitiv hayat Negativ hayata göre daha kolay  

pes edeli cok oldu

yoruldum artik.

yaslandim ben ya ne genci  :haha: :haha:
saclarim bile beyazladi :haha:

Suna da bakin yaslanmismis  :haha: :haha:

gece ablacim bunu daha öncede söylemisdin canim benim

ama bardaga baktim baktim dolu tarafi yok ici bombosdu  
icindeki hersey tükenmis bardagin

eminim positiv hayat daha kolaydir aama hayatindaki hersey negativse insanin nasil positiv olabilirki

Sevgicim, şu hikayeyi bir güzel oku oldumu canım kardeşim,

İş adamının işleri bozulmuştu. Ne yaptıysa olmuyordu. Bir zamanlar çok başarılı bir insan olmasına rağmen şimdi büyük olan sadece borçlarıydı. Bir taraftan kredi verenler onu sıkıştırırken, diğer taraftan da bir sürü insan ödeme bekliyordu. Çok bunalmıştı ve hiçbir çıkış yolu bulamıyordu. Nefes almak için parka gitti. Bir banka oturdu, başını ellerinin arasına aldı ve bu durumdan nasıl kurtulacağını düşünmeye başladı.

Tam bu sırada birden, önünde yaşlı bir adam durdu. ‘Çok üzgün görünüyorsun. Seni rahatsız eden bir şey olduğu belli… Benimle Paylaşmak ister misin?’ diye sordu yaşlı adam. İşadamının yakınmalarını dinledikten sonra da, ‘Sana yardım edebilirim’ dedi. Çek defterini çıkardı. İşadamının adını sordu ve ona bir çek yazdı. Çeki ona verirken de şöyle dedi: ‘Bu para senin. Bir yıl sonra seninle burada buluştuğumuzda bana olan borcunu ödersin. Hadi al’ dedi. Ve yaşlı adam geldiği gibi hızla gözden kayboldu.

İşadamı elindeki çeke baktı. Çekte 500 bin dolar yazıyordu ve imza ise John Rockefeller’e aitti, yani o gün için dünyanın en zengin adamına. ‘Tüm borçlarımı hemen ödeyebilirim’ diye düşündü. John Rockefeller’e ait bu çekle her şeyi çözebilirdi. Ama çeki bozdurmaktan vazgeçti. Bu değerli çeki kasasına koydu. Onun kasasında olduğunu bilmenin güveniyle yepyeni bir iyimserlikle işine tekrar dört elle sarıldı. Büyük küçük demeden tüm işleri değerlendirmeye başladı. Ödeme planlarını yeniden yapılandırdı. İyi yapılan işler yeni işleri doğurdu. Birkaç ay sonra tekrar işlerini yoluna koyabilmişti.

Takip eden aylarda ise borçlarından tümüyle kurtulup hatta para kazanmaya başlamıştı. Tüm bir yıl boyunca çalıştı durdu. Tam bir yıl sonra, elinde bozulmamış çek ile parka gitti. Kararlaştırılmış saatin gelmesini bekledi. Tam zamanında yaşlı adamın hızla ona doğru geldiğini gördü. Tam ona çekini geri verip başarı öyküsünü paylaşacakken bir hemşire koşarak geldi ve adamı yakaladı. Hemşire ‘Onu bulduğuma çok sevindim, umarım sizi rahatsız etmemiştir’ dedi. ‘Çünkü bu bey sürekli olarak huzur evinden kaçıp, bu parka geliyor. Herkese kendisinin John Rockfeller olduğunu söylüyor’ diye ekledi. Hemşire adamın koluna girip onunla birlikte uzaklaştı.

İşadamı şaşkın bir şekilde öylece durdu kaldı. Sanki donmuştu. Tüm yıl boyunca arkasında yarım milyon dolar olduğuna inanarak işler almış, yapmış ve satmıştı. Birden, hayatının akışının değiştiren şeyin para olmadığını fark etti.
Hayatını değiştirenin yeniden kendinde bulduğu kendine güven ve inançtı.
Başarının sırrı, kasamızda duran değil, kendi kalbimizde ve kafamızda olanlardır. Başka yerde aramaya gerek yok.

Tüm yıl boyunca arkasında yarım milyon dolar olduğuna inanarak işler almış, yapmış ve satmıştı. Birden, hayatının akışının değiştiren şeyin para olmadığını fark etti.
Hayatını değiştirenin yeniden kendinde bulduğu kendine güven ve inançtı.
Başarının sırrı, kasamızda duran değil, kendi kalbimizde ve kafamızda olanlardır. Başka yerde aramaya gerek yok.

Iste bu okey:) okey:)

tessekkürederim abicim paylasim icin
bende gecen hafta pazardi galiba bombos bi parkta tek basima oturmus agliyodum tipki adamin yaptigi gibi kfami önüme egip iki elimin arasina almi agliyodum bi bayan geldi türk ve bana hicbise sormadan hayatta hic bisey senin göz yaslarina degmez dedi

biliyorum degmez ama tutamiyorumki dedim gülümsedi yoluna devam etti.

diyceksin ne alakasi var simdi ama nebilim biraz bu adaminkine benzettim.
ins bende bu adam gibi hayata simsiki sarilmayi becerebilrim paylasim icin copk tessekkürler abicim cok saol

okey:) Budur işte ya , şöyle hayata dön ve sımsıkı sarıl, bugün sana çok büyük problem gibi görünen şeyler ilerde seni gülümseten hoş birer anı olacak, inan buna