Her gün kimbilir kaç kadın görüyorum…
Sokakta,vapurda,okulda,kuaförde,orda,burada…
Ama olmuyor hanımlar olmuyor!
Kadınlar kadınlığı unutalı daha kaç on yıl oldu ki?
Solaryuma girmeye,çıplak gezmeye,kariyer hırsıyla yüzlerini buruşturmaya başlayalı daha kaç on yıl oldu?
Çevremde gördüğüm kadınlardan bazılarının bir takım özelliklerini seçtim.Bunlara dizilerdeki,filmlerdeki,romanlardaki kadınların hoşuma giden özelliklerini ekledim.
Gözlerimi kapadım,Osmanlı zamanından kalma,hani şu afet-i devran denen kadınları düşündüm.
O nasıl bir cazibedir ki,peçelerin altından bile erkekleri aşık eder.
Bir Fransız kadınının zerafetini düşündüm.
Sonra bir İspanyol kadınının ateşini ve bir türk köylü kızının tazeliğini…
Kadının güle benzemesi gerektiğine karar verdim sonunda.
Kadının hası güle benzer.Rengiyle,kokusuyla,dikeniyle…
Açın televizyonu!Bir tane gül görüyor musunuz?
Kadının hası yumuşak başlı olmaz;ama ağırbaşlı ve sıcak olur.
Ağırbaşlılıktan kastım,sıkıcılık değil elbet.
şımarıklığında hakkını verir.
Ağırbaşlı tebessümleri olur birde…
Kadın yüzü dediğin mahkeme duvarına benzemeyecek,bu tebessümler sevgidir,yumuşacık bir sevgi olur kadının kalbinde.
Kim olursa olsun,ne yaşamış olursa olsun.
Erkeğini dizine yatırıp,saçlarını okşamayı bilir gerçek bir kadın.
Kadının hası,nerede,nasıl davranacağını bilir.İnsanların içinde kapris yapmaz,hır çıkarmaz;ama gerçek bir Osmanlı kadını gib iadabıyla,raconuyla istediğini alır.Dırdır etmez,çok konuşup,baskı yapıp erkeği bezdirmez.
Yüz göz olmaz kadının hası.
Bazen öyle bir bakar ki,hele birde bazen öyle bir susar ki,
Bin tümceye bedeldir bu bakmalarla susmalar.
Bu kadın üzülmeyi de bilir,ağlamayı da,kızmayı da…
Ama üzmemek lazım,ayrıca kızdırmaya da gelmez.
Gerçek bir kadın ezik durmaz,kambur yürümez,dimdik durur.
Kendine saygısı,güveni vardır.
Erkeğine can yoldaşı olur,destek olur,onu dinlemeyi bilir.
Bazen utangaç olur,bazen ürkek.
Soğuktan yada yalnızlıktan korkabilir kadın.
Aptal olmaz gerçek bir kadın
Bön bön bakmaz adamların suratına,Hülyalı bakışları olsada zihni uyanık olur.
Hüznü,gökten deli deli yağan yağmur gibi olur,saçlarından akar.
Neşesi ise öyle renkli,öyle dağınık saçları savrulur.
Kahkahaları vardır bu kadının,çın çın eder odaların duvarlarında!
Sesi güzel olur kadının,biraz buğulu…
Arada bir pencereye yaslar başını,sokağa dalıp gider,bir şarkı söyler.
Olgunluğuyla şaşırtır erkeği,bazen de çocuk olur,yine yine şaşırtır onu…
Konuşurken insanın yüzüne bakar kadın.Kibirli olmaz,sıkmaz kadın bunaltmaz,yaşa yaşa bitmez….
Huzur verir varlığıyla,kültürsüz olmaz,bomboş olmaz kafası.
Dünyanın,ülkenin olaylarını bilir,anlar,söyleyecek sözü vardır.Kişiliklidir,beceriklidir…
Gerçek bir kadın,hiçbir zaman reklam panolarındaki kızlara benzemez.
Etini teşhir etmez,fosforlu bir taş ‘’gibi’’liği yoktur onun,loş bir cazibesi vardır.Albenisi metrelerce ötedençarpar adamı.
Ne kadar örtüneceğini,ne kadar açılacağını,yerine ve zamanına göre bilir.
Gerçek bir kadın,Paris podyumlarında yürüyen,17.Yüzyılın vebalı kadınları gibi mankenlere benzemez.Uzun saçları vardır kadının,yumuşak olur,güzel kokar…
Kadının hası saçlarını ne zaman toplayacağını,ne zaman salacağını bilir.
Kadına yaraşmaz soğukluk.
Kadın korunmayı sever;ama korunmaya muhtaç olmaz.
Erkekler korumayı severler ama yine de güçsüz,zavallı kadınlardan hoşlanmazlar.
Güçlü kadından ise çekinirler,ona yanaşamazlar.
Kadının hası bu dengeyi kurmayı bilir,gücünü erkeğin gözüne gözüne sokmaz.
Has kadına naz da yakışır,kapriste.
Öyle tatlı,öyle kıvamlı naz eder ki,onun nazını erkek zevkle çeker.
GERÇEK BİR KADIN şİİR GİBİ OLUR,
MEY GİBİ OLUR,
ÖMÜR GİBİ OLUR.
(alıntıdır)
