Gidiş Bileti ( Hikaye)

Sizlerle bir hikayemi daha paylaşmak istiyorum… 

             
   Yıllar yılar önceydi. Kendisi çok yakışıklı bir gençti.daha 28-30 yaşlarında uzun boylu hayatını hep çalışmaya adamıştı.İşyerinde  başarıdan başarıya koşardı .. Evinde aldığı ödülleri koyacak yer yoktu.    İşyerinde  herkes ile dosttu. Sadece kötüler onu sevmezdi.
   Herşey yolunda gidiyordu ama bir tek eksikliği vardı. Bunu her geçen gün dahada çok hissediyordu. Yalnızdı.  Hiçbir kıza bakmadığı için çalıştığı yerdeki kızlar onu çok kendini beğenmiş olarak görüyorlardı. O ise işine devam ediyodu..  Etraftaki gördüğü rezillikler yüzünden bir türlü hiçbir kıza yaklaşamıyordu. Hep içinde onu korkutan birşeyler var idi.Ama neden korktugunu kendiside bilmiyordu. Ama yalnızdı sonuçta.
   Akşamları eve gider yemeğini yer Tv izler yatar bazan işyerinden eve getirdiği evrakları okurdu.Sonra sabah tekrar işe.. Sonra tekrar eve… Bir gün aynada sabah bakarken saçında bir beyaz saç parçası gördü. şaşırmıştı.Onu koparınca sanki yok olacağını düşündü ama nerden bilsin ki? Gelecek ay aynı yerde 3 tane daha olacağını. Artık içini bir korku kaplamıştı. Aceba ölürken yalnız mı öleceğim diye. İlk defa dışarı çıktı o akşam. Gezdi dolaştı. Birbiriyle elele dolaşanları ,cafelerde karşılıklı konuşanları.. Bir cafeye girdi. Oturdu bir masaya sigara filanda içmiyordu.. Öylece etrafa bakıyordu.Manzara çok güzeldi.O sırada garson geldi “Ne alırdınız efendim dedi” O ise “soğuk ne varsa fark etmez” dedi.Garson “Eşiniz ne alacak” dediğinde.” Tek geldim” cevabını verdi. Ona orasının aile yeri oldugun tek oturamayacağını söyleyince birşey demeden çıktı  gitti. Evinin yolunda akşam karanlığında kayboldu gitti.
   Sabah bir huzursuzlukla uyandı. İşe gitti.. İçinde bir sinir vardı ama neye kızdıgını oda bilmiyordu.İşine koyuldu.İşlerine o kadar dalmıştı ki. Gün içinde yapması gereken bütün işleri bitmişti.Artık bunalmıştı …Tam o sırada ding-dong diye.. Bir mail sesi geldi .. Maile baktıgında bir bayan ad ve soyadı ve Ayrılık adında bir mesaj vardı.Reklam sandı tam silecekti ki? Birden merak duygusu ağır bastı. Açtı… Bir ayrılık mektubuydu.Maili gönderen bayan erkek arkadaşına son kez bir mail atmıştı. Herşeyin hiç ummadığı gibi gittiğini herşeyin para olmadıgı ,onunla beraber iken bile, onsuz oldugunu , beraberlerlerken konuşacak birşey olmadığını daha evlenmeden hayatın sıradanlaştığını , bu ayrılığı kendisi istemediğne dair uzun bir mektuptu.. Aslında özel birşeydi ama nasılsa ikisinide tanımıyordu.Okumakta sakınca görmedi.İçinden  dedi ki.” Yalnızlığa yıllardır hüküm giyseler  ,birbirlerinin değerini nasılda anlarlar” en alta geldiğinde ise gönderen bayanın ve arkadaşının  beraber çok mutlu resimleri vardı. cafelerde ,sokakta evde ..Bütün resimlerde ikiside gülüyordu  Ve son kelimesi şu idi…”Sana beraber mutlu geçen günlerimizi geri yolluyorum,o günler gelmeyecek ama ,baktıkça bizi hatırlarsın” demişti.
    Akşam olmuştu. Yine evine gitti .Oradan sinemaya.. Her hafta giderdi. Ondan önceki sıradaki erkeğe kaç kişi dedi.. Erkek ise 2 dedi.arkadaşımla geleceğiz en iyi yerlerden olsun dedi.Sıra kendisine geldiğinde, Sinema gişesindeki kişi hiçbirşey demeden bir tane bilet verdi.Biliyordu yalnız oldugunu. Bir bilete baktı birde gişeye. Salona girmeden çıktı gitti…
    Tatil için bir yerlere gitmeye karar verdi.İki haftalık izinde iznin keyfini sürecekti. Artık sanki yalnızlığından kaçıyormuş gibi heyecanla bindi otobüse.Ve hayallare daldı ..Belki bir yaz aşkı yaşayabilirdi.Kimbilir belki kışın bile aynı aşkı yaşayabilirdi.Saatler sonra tatil köyüne ulaştı. Aldı çantasını . Odasını gösterdiler. Çok güzel bir yerdi.Attı kendisini yatağa sırt üstü.. “Ohh beee dünyaaa varmış beee”.. Hemen şortunu giyip doğru havuza koştu.Etrafta yüzlerce insan vardı..animasyonlar … Yalnızlığını unutmuştu, Saatler su gibi akıp geçiyordu.Aceba yalnızlığı onu unutmuş muydu?
   4 gün öylece geçti.birşeyler eksikti ama yinede mutluydu. Bu mutluluk sahte ve parayla alınmış bir mutlulukta olsa.Her gün gülüp eğleniyordu.Aslında 2 kişilerdi ..kendisi ve yalnızlığı , ve bunun farkında değildi henüz.. Akşam 22:00 civarı dışarı çıktı.. İskeleye doğru yürüdü gündüz buradan insanlar denize atlıyorlardı. akşam ise loş ışıklarla süslenmiş,denizi hafiçe aydınlatıyordu.En ucuna doğru yürüdü .Karanlıktı ama ileride bir karartı gördü. Birisi ayaklarını aşağı sallandırmış , denizin sesini dinliyordu.Bir eli cebinde  yavaşça oraya doğru yürüdü.. tam yanına geldi..Bir adım daha atsa denize düşecekti.Oturan kişi  bu kim diye yan tarafa baktığında ,bişey hissetmedi ama, onu görünce birden şok oldu.. Bu kız maildeki kızdı.Mutluluğu arayan kızdı..O  kadar çok şaşırmıştı ki.. şaşkınlığını yüzünden anladı genç bayan.Ve  dedi ki ” afedersiniz neyiniz var,tanışıyormuyuz dedi ona” .. ama bu lafı başka bir dilde söylemişti. İyice şaşırdı.. bişey demedi.. Sadece pardon dedi.. Döndü arkasını.. İnsan insana bu kadar mı benzer diye düşünüyordu.Ertesi gün onu gözü aradı heryerde.  Birden havuz kenarındaki birisi dikkatini çekti evet oydu.. Ve enteresan bir şekilde oda ona bakıyordu .Gözgöze gelince hemen gözlerini kaçırdı. Ama kaçamak bakışlar yaparken yakalanıyordu.4. yakalanmada beni yanlış anlayacak dedi ve odasına çıktı. ordan havuz görünüyordu. onu camdan saatlerce izledi.aslında birşey hissetmiyordu ona karşı sadece şaşkındı..Akşam olmuştu .Otelin restaurantına girdi.. Bir masaya oturdu. 4 kişilik masada yalnızdı..Yine tek başına idi.Ve birden O içeri girdi.. Ve oturacak yer yoktu. Ve dün geceki iskeledeki yalnız adamla aynı masaya  oturdu güzel bayan. Baktı birşey demedi.. Ve Yİne bilmediği dilden ” Tuzu alabilirmiyim ” diye sordu  ..şaşkın şaşkın bakıyordu o ise… Cevap gelmeyince Türkçe tuzu alabilirmiyim dedi.. Evet Türkçe konuşuyordu oydu..  Tabi dedi uzattı.. Yerken ikiside birbirlerine kaçamak bakışıyorlardı. birisi mutluluğu arıyor diğeri mutsuz bir mutluluktan yeni sıyrılmıştı.. Bayan daha konuşkandı çünkü alışmıştı birileriyle hep konuşmaya..Erkek ise suskunluğa zaten abone olmuştu. Nerelisiniz dedi bayan O ise İstanbul”dan geldim Sİz nerelisiniz diyince Ben Almanya  dedi… evet Türktü ama Almanya”da yaşıyordu.Ve başladılar koyu bir sohbete Restaurant kapanacaktı ama o kadar birbirlerine dalmışlardı ki. ikiside ayrılmak istemiyorlardı …Bir mıknatıs gibi çeken birşeyler vardı.. Ve kader öyle bir oyun oynamıştı ki.. Bayan farkında değildi ama genç erkek kaderin cilvesine çok şaşırmıştı…O gün bir dost kazanmış ama eski dostu yalnızlığı kaybetmişti.. Ve gece restaurant kapanınca iskeleye gittiler ve sabaha kadar ,yaşamlarından hayatlarından herşeyden konuştular, sanki 1 saat konuşmuşlardı, ama sabah olmuştu… her gün artık beraber geçiyordu… ikiside çok mutluydu. Vee artık korku başlamıştı.YArın tatil bitiyordu.. Bayan ondan mail adresin istedi. O ise hemen söyledi.. Ama bayan şok olmuştu eski erkek arkadaşının adının bir harf değişik şekli idi..Ve dedi ki.. “yoksa?? yoksa ??”
Erkek ise eliyle sadece işaret ederek “Suuuus ” dedi.. O gün hiç konuşmadılar.. Ve ertesi gün Erkek olan ayrıldı.. Bayan ise 5-10 gün daha kalacaktı. Ve yine aynı caddeler ,aynı oda, aynı kader ,aynı Sinema gişesi…Yalnızlığı ona ” kaçabilirsin ama ,kurtulamazsın diye” haykırıyordu sanki.Aylar geçti. Hergün sebepsiz yere ilk işi mailine bakmak oluyordu.. Her gün her gün… Ve bir gün  ondan mail geldi”.Nasılsın hala yaşıyormusun” diye tek cümlelik bir maildi.Hemen cevap verdi.. Evet diye sadece tek kelime yazmıştı.. Ve hemen ardından cevap geldi..Seninle o günleri keşke tekrar yaşasak diye.. çok güzel şeyler yaşadık ama sonuçta yalan değildi diye… Ve ona kendi resmini yollamıştı ve onunda resmini istiyordu…Ve oda gönderdi. Ve aylarca konuştular.. Her gece, her gece , Hİç bıklmadan usanmadan.. Birbirlerini tam olarak tamamlıyorlardı… Sanki birbirleri için yaratılmışlardı.. birbirlerinden haber almadan uyuyamıyorlardı.
  Erkek artık çok keyifliydi. Neşeli güler yüzlü , yüzüne renk gelmiş.Artık yalnız değildi.. Yaznızlığı sinsi sinsi bir köşede bekliyordu ama…  O kadar çok şey konuştular ki.. birbirlerini tamamlar oldular..Ve birgün her gece gelen arkadaşı gelmedi… Ertesi günde… Ertesi günde..
   2 hafta olmuştu.çıldıracaktı..maillerine karşılık gelmiyordu.Ne olmuştu… Veee yine o karanlık günler.. Artık işede gitmek istemiyordu… İşine konsantre olamıyordu. Ve işinden ayrılacağı son gün bilgisayarının başında akşam olmasını beklerken ondan bir mail gelmişti.Maili şöyle başlıyordu ” Biliyorum şimdi çok acı çekiyorsun ama bunlar gerekiyordu, bu kararı almam çok zor oldu ama……………………………….   Sen çok iyi birisin Ve sana zarar vermemek için seni bırakıyorum…….diye biten bir mail..

  Sebep yoktu ama sonuç vardı… işten çıktı ..Evine gitmeyecekti. Çünkü evinde yalnızlığı onu bekliyordu..yıllarca  sokaklarda dolaştı, Hep kaçtı yalnızlığının onu bulamayacağı her yere.Hergün bir başka yere. Elbiseleri yırtık paçavra olmuştu. görenler artık onu dilenci sanıyordu.
   Ve soğuk bir kış sabahı bir bank üzerinde ,gözyaşları donmuş ,ama yüzünde hafif bir gülümseme olan birini buldular… Avucunda buruşmuş ,yıllar önce gittiği tatil köyüne gidiş bileti vardı.. Evet Tek kişilikti  yalnızlığını almamıştı bu sefer  yanına… Ve dönüş bileti yoktu….Kışın ortasında,üstü başı perişan birisinin , tatil köyüne neden bilet aldıgını kimse hiçbir zaman anlayamadı…
                                                                                                                                                                                                                                                                        Sparta